معنی حسن مدرس - جستجوی لغت در جدول جو

حسن مدرس(حَ سَ نِ مُ دَرْ رِ)

لغت نامه دهخدا

(حُ سَ نِ مُ دَرْ رِ)

ابن علی رومی که در ادرنه در 940 هجری قمری درگذشت. حاشیۀ تلویح و شرح فرائض سجاوندی و جز آن دارد. (هدیه العارفین ج 1 ص 318)

لغت نامه دهخدا

حسن مصری

(حَ سَ نِ مِ)

او راست: ’حاشیه بر نتائج الافکار’ ملا مصطفی بن حمزه. (چاپ سنگی استانبول 1266 هجری قمری). و ممکن است این کتاب از شیخ حسن عطار مصری درگذشتۀ 1250 هجری قمری باشد. (معجم المطبوعات عربی)

لغت نامه دهخدا

حسن مرسی

(حَ سَ نِ مَ)

ابن عضدالدوله و برادر متوکل علی الله ملک اندلس بن یوسف بن هود جذامی شاعر صوفی مکنی به ابوعلی بود، و با یهود ارتباط میگرفت و به ایشان علم می آموخت. در مرسیه در 633 هجری قمری / 1236 میلادی متولد و در دمشق 697 هجری قمری / 1298 میلادی درگذشت. (زرکلی چ 1 ص 230)
ابن علی بن محمد طائی فقیه اهل مرسیه مکنی به ابوبکر مالکی (412-498 هجری قمری). او راست: ’المقنع’ در شرح لمع. (هدیه العارفین ج 1 ص 278)

لغت نامه دهخدا

حسن بدری

(حَ سَ نِ بَ)

ابن علی بن محمدعوض مقری دمشقی. شاعر و صاحب دیوان و مؤلفات است و در 1214 هجری قمری درگذشته است. (زرکلی چ 1 ص 234)

لغت نامه دهخدا

حسن مس

نرم پرماسی

فرهنگ لغت هوشیار

معنی حسن مدرس - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما